Er komt een coffeeshop op Isselt. Amersfoort is in rep en roer. En terecht. Weldra zal het gedaan zijn met de rust op ons zo pittoreske industrieterrein. Een coffeeshop, zijn er grotere poelen des verderfs denkbaar? Ons buurtje, dat zo aan het opknappen was met de komst van RAUW, deBBQ boys van Weber, de fitcoaches van PT-one en de hardwerkende brouwbaarden van Rock City beers zal binnen afzienbare tijd worden opgeschrikt door het het geluid van ratelende Kalashnikov’s en bulderende motoren van rivaliserende motorbendes. Kinderen van het Prisma college zullen nog vóór de kleine pauze verdwaasd over. het grasveld dolen, met holle ogen van de marihuana, hun zakken onderwijl rammelend van lege lachgas-patronen.
Ons terras kunnen we wel sluiten. Je wilt als restaurateur immers niet dat de gasten worden aangeklampt door de zoveelste Oekraïense crackhoer, bedelend voor wat muntjes voor een vers shot crystal meth. Om maar te zwijgen van de trauma-helikopters die af- en aanvliegen en op het veld landen om de slachtoffers van overdoses en de (immers onlosmakelijk met coffeeshops verbonden) schiet- en steekincidenten af te voeren. Het alarm erop zetten bij RAUW wordt een zinloze exercitie, vanwege tandeloze zwervers die zichzelf iedere nacht bezeten door Flakka als zombies door de ramen werpen. Chaos. Bogotá aan de Eem, Amersfoort zal nooit meer haar onschuldige zelf zijn, wat ik u brom!
Laat ik vooropstellen: ik heb een schurftige hekel aan drugs. Maar echt. Dat diverse van mijn teamleden in hun vrije tijd (!) graag een pretsigaretje mogen opsteken moeten ze zelf weten. Hoe hypocriet: zelf ben ik groot fan van de gevaarlijkste drugs die in Nederland te verkrijgen is, namelijk alcohol. En ik ben blij dat die op praktische iedere hoek van de straat te koop is. En vind dat mijn Jellinek-broeders met een andere verslavingsvoorkeur ook gewoon aan hun shit moeten komen. En dat dat hier op Isselt kan, welkom. Met de gevaren zal het meevallen, denk ik. Er is ooit in de Krommestraat met een windbuks een gaatje in het raam van een midden in de nacht gesloten coffeeshop geschoten. That’s it. Ik heb van mijn vader geleerd: “de mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest”. Ontspan, neem er een kruidensigaretje bij. Of een borrel
Proost.