1 reactie

Verkiezingsstrijd gaat over verdeling van ruimte in de provincie Utrecht

door John Spijkerman
6 maart 2019om 19:05u

Veertien partijen doen er in de provincie Utrecht mee aan de Provinciale Statenverkiezingen van 20 maart. Zij strijden om de 49 zetels die er te verdelen zijn en een mogelijke deelname in het college van Gedeputeerde Staten als hoofdprijs. Er moeten heel veel woningen gebouwd worden en we staan aan de vooravond van een verstrekkende energietransitie. Maar hoe wordt de beperkte beschikbare ruimte in de provincie verdeeld en wat zijn de gevolgen voor het evenwicht tussen wonen, werk, mobiliteit, energietransitie, landbouw, natuur en groen? En wat betekent dit allemaal voor Amersfoort?

Deel 2.4 Verkiezingsplakkaten.jpg

Dat zowel Denk als de PVV zich in hun verkiezingsprogramma’s opwerpen als verdedigers van het vrije woord en dat ze meer geld willen voor lokale media of om een Statenvergadering vast te leggen, is een verheugende constatering. En dat GroenLinks het einde van de bitterbal inluidt door 'vegetarisch' als standaard in te voeren op provinciale bijeenkomsten, terwijl de PVV geen halalproducten meer wil in het provinciehuis en bij gesubsidieerde organisaties, is ideologische strijd in het klein. Maar de grote thema’s die de verkiezingsprogramma’s voor de Provinciale Staten van Utrecht domineren, zijn energietransitie, woningbouw en mobiliteit. 

De beperkte ruimte in de provincie Utrecht is de werkelijke bottleneck. Hoe handhaaf je het groen als er tegelijkertijd allerlei ontwikkelingen zijn die extra beslag leggen op de beschikbare ruimte? Aan de ene kant staat het groen hoog in het vaandel bij alle partijen, aan de andere kant is iedereen het erover eens dat er flink gebouwd zal moeten worden. Maar hoe kunnen er tot 2050 zo’n 170.000 woningen in de provincie bijgebouwd worden en er bijna 200.000 mensen bijkomen zonder dat dit ten koste gaat van dat groen? 

De komende elf jaar alleen al zouden er in Amersfoort zo’n 13.000 woningen bijgebouwd moeten worden. Dat zijn meer dan 1000 woningen per jaar in de Keistad. Het betekent de lege plekken in de stad opvullen, verdere verstedelijking, de hoogte in maar ook de bouw van een nieuwe woonwijk en mogelijk een verdere oprekking van de rode contour. Die rode contour die door de provincie wordt vastgelegd, bepaalt de grenzen van de stedelijke bebouwing. Voor de wat verdere toekomst betekent het mogelijk een zoektocht naar nieuwe grootschalige woningbouwlocaties, het liefst aan de randen van grote steden, dichtbij stations en snelwegen. 

En dan is er ook nog het vraagstuk van de mobiliteit, want meer bouwen en meer inwoners veroorzaakt een grotere druk op het bestaande wegennetwerk. En discussies over de aanleg van nieuw asfalt doen de gemoederen hoog oplopen, kijk alleen maar naar de aanleg van de westelijke rondweg in Amersfoort. En wat betekent de energietransitie en de overgang van fossiele brandstof naar elektrisch rijden voor het wegennet, het autobezit en de hele nieuwe infrastructuur aan laadpalen die alleen al aangelegd zal moeten worden? 

Het huidige college van Gedeputeerde Staten bestaat uit VVD, D66, CDA en GroenLinks. In totaal hebben deze partijen 28 van de 49 zetels. Of deze coalitie verder wil en – belangrijker – straks verder kan, is maar zeer de vraag. Het grotere aantal partijen dat meedoet aan de verkiezingen, zal leiden tot een verdere versnippering van het politieke landschap. Dat kan weleens grote gevolgen hebben voor de vertrouwde meerderheden en bestaande zetelverdeling binnen PS. De drie nieuwkomers die hopen op zetels in Provinciale Staten zijn Denk, het Forum voor Democratie en U26. De elf partijen die al in de staten zitten zijn VVD, D66, CDA, PvdA, PVV, SP, GroenLinks, ChristenUnie , Partij voor de Dieren, SGP en 50 Plus.
Maar wat is de rol van de provincie eigenlijk als aanjager, coördinator, stimulator, verbinder, stok achter de deur, grenzenaangever, opsteller van de grote lijn en subsidieverstrekker? En heeft de provincie wel de juiste vorm en omvang voor het oplossen van alle problemen die op ons afkomen en die vaak provincie overschrijdend zijn? Een belangrijke bron van inkomsten voor de provincie is de motorrijtuigenbelasting, de provinciale opcenten. Sommige partijen, PVV, FvD, willen die belastingen verlagen. GroenLinks wil het provinciaal deel van de wegenbelasting juist stapsgewijs verhogen. De VVD wil in ieder geval niet dat de belasting stijgt, en zou die ook het liefst verlagen. De provincie zou zich dan meer tot zijn kerntaken moeten beperken. Bij flink minder inkomsten, lijkt zo’n kerntakenprovincie bijna onvermijdelijk. 

Als bestuurslaag staat de provincie ver van de burger af. De gemiddelde kiezer in de provincie Utrecht en in Amersfoort kent waarschijnlijk geen statenleden of kandidaat statenleden – of een enkele - en is nog nooit op het provinciehuis geweest. De landelijke politiek bepaalt de aandacht voor de provinciale statenverkiezingen. Een bezoek van premier Mark Rutte aan Amersfoort zet de provinciale VVD op de kaart. 

Deel 2.2 Mark Rutte op 3 maart 19  in Amersfoort.jpg

Op zich is dat landelijke aspect van deze verkiezingen niet verwonderlijk. Provinciale politiek spreekt niet echt tot de verbeelding. De provincie heeft een wat saai en stoffig imago. Maar alle leden van de Provinciale Staten in Nederland bepalen na de verkiezingen via een getrapte verkiezing de samenstelling van de Eerste Kamer. FvD, PVV en Denk roepen deze verkiezingen uit als een afrekening met het kabinet Rutte 3. Zal de regeringscoalitie zijn meerderheid in de Eerste Kamer verliezen? 

Verkiezingsprogramma’s

De verkiezingsprogramma’s van partijen op de linker- en rechterflanken liggen het verst uiteen. Dit zijn ook de partijen die niet in het provinciebestuur zitten en die - zoals dat heet -‘geen politieke verantwoordelijkheid’ dragen. Partijen als de PvdD, de SP, PVV en FvD kunnen hun eigen principiële geluid laten horen zonder zich al te druk hoeven maken over het sluiten van compromissen. De coalitiepartijen proberen ook hun eigen principiële geluid te laten horen, maar dragen tegelijkertijd een verleden met zich mee van compromissen sluiten en het soms opgeven van eigen idealen. Maar naast soms diametraal tegenovergestelde opvattingen, is er ook veel gemeenschappelijkheid.

Qua omvang verschillen de programma’s nogal. Een verkiezingsprogramma op 1 A4tje kom je tegenwoordig zelfs niet meer bij de PVV Utrecht tegen. Alhoewel, het online verkiezingsprogramma van het FvD dat te elfder ure verscheen op de landelijke site van het FvD en dat uit een aantal speerpunten bestaat, komt qua lengte nog het meest in de buurt van dat fameuze A4tje. Een partij als Denk heeft voor zijn verkiezingsprogramma alleen een soort landelijk format gebruikt dat met geringe aanpassingen voor alle provincies gebruikt kan worden. D66, GroenLinks en ChristenUnie lijken meteen een concept coalitieakkoord te hebben geschreven voor een toekomstig collegeprogramma. Andere partijen – CDA, 50 Plus – beperken zich wat meer tot de hoofdlijnen. De vraag is wie deze soms lijvige epistels lezen: wellicht enthousiaste partijleden of politieke tegenstanders? Misschien zijn de programma’s voor de opstellers ervan vooral een richtlijn om de toekomstige collegeonderhandelingen in te gaan? 

Veel wordt er niet teruggekeken in de verkiezingsprogramma’s. Sommige partijen geven aan blij te zijn dat de provincie de afgelopen jaren iets heeft gedaan om onnodige leegstand van kantoren in de provincie tegen te gaan. In Amersfoort schrapte de provincie meer dan 200.000 m2 aan kantoorruimte in toekomstige bestemmingsplannen. Ook worden leegstaande kantoorgebouwen, bijvoorbeeld op De Hoef, omgebouwd tot woongebouwen. En dan zijn er natuurlijk nog de financiële perikelen rond de Uithoflijn waar in sommige verkiezingsprogramma’s uitvoerig bij stil wordt gestaan.
De grote opgaven in de provincie Utrecht liggen vooral op het terrein van de energietransitie en de woningbouw. Bijna iedereen vindt dat er nu snel gebouwd moet worden. Ik spreek met drie provinciale kandidaten, waarvan twee uit Amersfoort, over de thema’s energietransitie, woningbouw en de westelijke rondweg. 

Energietransitie

De provincie Utrecht is opgedeeld in drie regio’s die elk met hun eigen plan moeten komen voor opwekking van duurzame energie. Amersfoort ligt samen met Leusden, Baarn, Soest, Bunschoten, Woudenberg en Eemnes in de Regio Amersfoort. Nu wordt nog geen 6 procent van de energie in de provincie duurzaam opgewekt. Dat percentage moet naar 16 procent in 2023 en naar meer dan 30 procent in 2030. Daarnaast moet de CO² uitstoot in 2030 met 49 procent verminderd zijn. Bij de energietransitie moet de provincie er voor zorgen dat er vaart in het proces blijft en dat de doelstellingen worden gehaald.
Draagvlak is daarbij een belangrijk gegeven. Partijen willen inwoners deelgenoot maken en via coöperaties betrekken bij de aanleg van windmolens en/of zonneweiden. Zo hopen zij mensen over te halen of enthousiast te maken voor de opwekking van duurzame energie ook voor hun deur. Maar wat als dat niet lukt… In de Laak Noord bij Vathorst bestaat bijvoorbeeld verzet tegen de mogelijke aanleg van zonnevelden daar.
Energietransitie is een splijtzwam in de verkiezingsstrijd. Sommige partijen, zoals PVV en FvD, zijn rabiaat tegen omdat er geen bewijs zou zijn dat de CO² uitstoot ‘de grote drijver’ is van het klimaat. Bovendien zouden de maatregelen volgens deze partijen geen enkel meetbaar effect hebben op het klimaat. Zij zien niets in windmolens en zonnevelden. Anderen, zoals GroenLinks en D66 zijn fel voor. Er zijn partijen, zoals de PvdA, SP en Denk die wijzen op een eerlijke verdeling van de kosten van de transitie.
De VVD erkent dat duurzaamheid en energietransitie tot een onomkeerbare verandering leiden en ziet windmolens als een tijdelijke oplossing waarvoor draagvlak moet zijn. GroenLinks ziet graag windmolens langs de snelwegen. Het CDA vindt dat zonneweiden niet ten koste mogen gaan van landbouw en natuur en vindt dat ze zo natuurlijk mogelijk moeten worden ingepast in de omgeving. De partij pleit voor zonnepanelen op de daken van scholen van scholen, overheidsgebouwen en langs snelwegen. De ChristenUnie wil ook nadrukkelijk kijken naar een mix van opwekkingsmogelijkheden, waaronder ook geothermie of aardwarmte. 

En Amersfoort….

Vaak is niet duidelijk wat provinciale partijen nou specifiek zeggen over Amersfoort. De VVD vormt daarop een uitzondering. In het verkiezingsprogramma van de liberalen is een uitvoerige bijlage opgenomen waarin staat waar de provinciale VVD zich sterk voor maakt in de afzonderlijke Utrechtse gemeenten. De speerpunten voor Amersfoort die de VVD benoemt liggen op het gebied van mobiliteit, woningbouw en duurzaamheid. 

Vincent Janssen komt uit Amersfoort en staat nummer drie op de VVD-kandidatenlijst. Na afloop van het VVD-campagnebezoek van premier Mark Rutte aan Amersfoort op zaterdag 2 maart vertelt hij me dat de energietransitie wat de liberalen betreft ‘van onderop’ vorm moet krijgen. 

Deel 2.5 Rutte met Vincent Janssen in Amersfoort.jpg

,,Die energietransitie is onvermijdelijk. Windmolens zijn een tijdelijke oplossing maar ook een oplossing waar lokaal draagvlak voor moet zijn. Ga nou niet tegen heug en meug overal windmolens neerzetten als mensen er tegen zijn. Zoek naar lokale initiatieven en sluit daar bij aan. Niet een provincie die op een kaart een paar punten zet en zegt ‘Daar zullen en moeten ze komen.’ Wat ons betreft doe je dat samen met lokale gemeenschappen. En zet zonnevelden op plekken waar mensen er geen overlast van hebben, bijvoorbeeld zo’n klaverblad bij Hoevelaken.’’ De VVD wil ook onderzoeken hoe zonnepanelen ingepast kunnen worden bij de groene ontwikkeling ten noorden van Vathorst en de liberalen willen een tankstation voor waterstof in Amersfoort. 

Amersfoorter Rob van Muilekom is lijsttrekker voor de PvdA. ,,De energietransitie is typisch een opgave die je op regionaal niveau met je buurgemeenten invulling moet geven’’, vindt hij. ,,En als er te weinig voortgang wordt geboekt dan moet de provincie meer regie nemen. En het zijn ingrijpende keuzes die iets kunnen betekenen voor het landschap en de omgeving; zorgvuldigheid en bestuurlijke lef is soms nodig.’’
En zonnevelden ziet Van Muilekom graag ‘in de oksels van het knooppunt Hoevelaken en niet zichtbaar in het open landschap’. Het benutten van daken van woningen, overheidsgebouwen en bedrijven is van groot belang.’’ Van Muilekom wil dat de provincie actief stuurt op windmolens in coöperatieverband. ,,Op die manier profiteren omwonenden mee van de opbrengsten, wat niet meer dan redelijk is. Laat mensen aan de voorkant meedenken waar windmolens geplaatst kunnen worden zonder overlast te geven voor de omgeving in plaats van mensen alleen achteraf te informeren. Nu was bijvoorbeeld onlangs ook de gemeente Soest verrast over de komst van een de windmolen op de Isselt op de grens met Soest.’’
D66 Lijsttrekker Marc de Droog ziet langs de rijkswegen mogelijkheden voor windmolens. ,,Knooppunt Hoevelaken lijkt een geschikte locatie voor windmolens. Ook zijn er initiatiefnemers voor windmolens in het Soesterkwartier en we weten dat Amersfoort bezig is met warmtenetten voor Schothorst.’’ D66 zegt voldoende maatschappelijk initiatief te zien, lokaal en bij de gemeente. ,,We wachten die initiatieven af. Denk bijvoorbeeld aan de plannen die vorige week naar buiten kwamen om naast het Meander Medisch Centrum een zonneveld te maken.’’ Volgens De Droog is eerst de gemeente aan zet samen met lokale initiatieven. ,,De provincie heeft uiteraard een eigen verantwoordelijkheid in de realisatie van de doelen, maar zal wat D66 betreft pas locaties opleggen als andere wegen zijn bewandeld.’’ 

Nieuwbouwlocaties

De 13.000 woningen die Amersfoort tot 2030 wil bouwen, worden voor een deel binnen de bestaande stad gebouwd. Maar de beschikbare ruimte is beperkt en meer mensen die in de stad wonen, betekent ook een aanslag op de infrastructuur en de voorzieningen. Waar iedereen roept dat het groen behouden moet blijven, is de werkelijkheid dat er steeds meer ruimte dreigt te worden opgeofferd aan duurzame energieprojecten en aan woningbouw. Want behalve woningbouw binnen de bestaande steden en dorpen, moet men op zoek naar nieuwe woningbouwlocaties. 

In de verkiezingsprogramma’s van veel partijen wordt aangedrongen op een loslaten van de rode contouren door de provincie. Dan wordt het makkelijker te bouwen op plekken buiten de huidige stadsbebouwing. Ook de PVV geeft in zijn verkiezingsprogramma aan zich niet te verzetten tegen ‘het realiseren van woningen buiten de rode contour in de provincie als het duidelijk is dat aan alternatieven grotere bezwaren kleven’. ,,Bij Veenendaal, Amersfoort en Utrecht zullen nieuwbouwwijken moeten verschijnen, waarbij aan de vraag in kwaliteit en kwantiteit van de markt wordt voldaan.’’ De ChristenUnie sluit niet uit dat te verwachten bevolkingsgroei in de provincie Utrecht ‘noopt tot nieuwbouwlocaties buiten de bestaande bebouwde gebieden’. Heel belangrijk daarbij is voor de ChristenUnie de aanwezigheid van een station. De Partij voor de Dieren (PvdD) is tegen nieuwbouwwijken in het groen. De partij vindt dat er alleen binnenstedelijk moet worden gebouwd ,,Leegstand in krimpregio´s wordt actief aangepakt om zo de druk op binnenstedelijk bouwen te verminderen.’’ U26 Gemeenten, een samenwerkingsverband van lokale partijen in de provincie, vindt dat de gemeenten ‘het beste weten wat de lokale behoefte is, en dat zij de regie moeten houden’. ,,Houd rekening met de leefomgeving en wensen van eigen inwoners!’’
Rode contour

Amersfoort Vincent Janssen, de nummer 3 op de VVD kandidatenlijst, vindt dat woningen beschikbaar moeten zijn voor iedere doelgroep. De VVD wil extra huizen bouwen in Vathorst West en binnenstedelijk. ,,We moeten creatief kijken naar plekken waar we misschien eerder aan voorbij liepen. Ook kijken naar de groene ruimte, waar we zonder al te veel schade aan te richten toch woningbouw kunnen creëren. Wat mij betreft gaan we wat soepeler om met de rode contouren om daar waar het mogelijk is toch nog wat extra woningbouw te creëren. Iets meer ruimte zoeken in het buitengebied.’’
Van Muilekom (PvdA) vindt het van het grootste belang dat er veel betaalbare woningen bijkomen in het stedelijk gebied. ,,Doe je dat niet dan gaat de trend door dat mensen met een kleine beurs steeds moeilijker aan een betaalbare woning kunnen komen in het centrum van de stad. Hoogbouw past het best bij de OV-knooppunten; naast Centraal en Schothorst zou ik ook station Vathorst willen toevoegen. Ten zuiden van station Hoevelaken richting het groene Stoutenburg is geen goede locatie.’’ Van Muilekom verwacht dat gezien de grote woningtekorten er ook nog één of meerdere grotere woningbouwlocaties in de provincie bijkomen. ,,Zoekgebied is nu vooral de zone rond en langs de A12. In Amersfoort zou ik graag een compleet nieuw woon- en werkgebied willen ontwikkelen op de Isselt, mooi gelegen aan de Eem en nabij het centrum.’’
D66 lijsttrekker Marc de Droog vindt dat er de komende jaren vooral binnenstedelijk gebouwd moet worden in Amersfoort. ,,Denk aan de wagenwerkplaats, De Hoef, De Nieuwe Stad, Kop van Isselt en het stationsgebied. Daar liggen kansen. We zien ook dat mogelijkheden op termijn opdrogen.’’ Toekomstige nieuwbouw zou zich volgens D66 bij voorkeur rondom (OV-)knooppunten moeten concentreren. ,,Met meer hoogbouw dichter op het knooppunt en met veel aandacht voor middenhuur. Stoutenburg ligt nu nog niet meteen voor de hand, maar zou op termijn in beeld kunnen komen, mits voldoende aandacht voor inpassing in het groen. Dat geldt ook voor Vathorst West, waar nu nog onderzoek naar plaatsvindt.’’

Westelijke Rondweg

Soms duren projecten dusdanig lang of zijn ze zo belangrijk dat sommige partijen er iets over zeggen in hun verkiezingsprogramma’s. Een van de onderwerpen is de westelijke rondweg in Amersfoort. Op een moment dat in Amersfoort de eerste 1500 bomen voor de ‘onderzoeksfase’ van de rondweg gekapt zijn, is het niet verbazingwekkend te lezen dat tegenstander SP in zijn verkiezingsprogramma nog steeds schrijft dat ,,De westelijke ontsluiting niet wordt aangelegd. Geld dat hiervoor bestemd was, wordt ingezet voor echte knelpunten in het verkeer.'' En ook de PvdD vindt dat ‘bestaande wegen, zoals de Noordelijke Randweg Utrecht en de westelijke ontsluiting Amersfoort, niet worden uitgebreid’.

Het standpunt van de provinciale VVD over de westelijke rondweg is ook niet opvallend. VVD kandidaat statenlid Vincent Janssen wil dat de westelijk rondweg nu gewoon verder wordt uitgevoerd. De partij die pal staat voor mobiliteit en goede bereikbaarheid wil ook geen 80 kilometerlimiet op de A1 en A28 bij Amersfoort en ten slotte pleiten de liberalen voor een goede ontsluiting van Vathorst op de A1, afslag 12.

Deel 2.1. Portret Rob van Muilekom.jpg

PvdA lijsttrekker Rob van Muilekom, die ook Amersfoorts raadslid is geweest en die goed op de hoogte is met de geschiedenis van de Westtangent, zegt veel bewondering te hebben voor de inzet van de actiegroep Groen West. ,,Zij hebben diverse nieuwe inzichten op tafel gelegd. Ik heb daarom ook zelf een bijeenkomst belegd op het provinciehuis waarin Groen West en de gemeente ook voor alle statenfracties en de gedeputeerde hun verhaal konden doen. Vervolgens heb ik ook nog vragen gesteld in hoeverre het genomen besluit van enkele jaren geleden nog steeds valide is. Gedeputeerde Staten leggen de verantwoordelijkheid voor de keuzes voor de westelijke ontsluiting volledig bij Amersfoort.’’ Toch wordt de weg gewoon aangelegd. Maar Van Muilekom zegt de 68 miljoen die de weg nu moet gaan kosten, al ‘erg veel geld’ te vinden voor dit stuk weg. Hij merkt op dat de Amersfoortse gemeenteraad en het college zich ervan bewust moeten zijn dat zij zelf verantwoordelijk zijn voor dit financiële risico en verdere gevolgen. ,,Ik vind dan ook dat de provincie geen extra geld bij overschrijding van de 68 miljoen moet vrijmaken.’’

Opvallender is wat D66 en GroenLinks in hun verkiezingsprogramma’s schrijven over de westelijke rondweg. Of toch niet? Beide partijen maken deel uit van het lokale en provinciale bestuur en hebben hun eigen wethouders en gedeputeerden.
D66, dat als collegepartij in Amersfoort voor de westelijke rondweg heeft gestemd, schrijft in zijn provinciale verkiezingsprogramma dat bij infrastructurele projecten met een lange doorlooptijd niet per se ‘blind’ moet worden doorgegaan op de ingeslagen weg. Bij wegen die voor meer dan 50 procent door de provincie gefinancierd worden, wil D66 ‘voor aanbesteding toetsen of nut en noodzaak nog steeds overeind staan.’
Diegenen die denken dat dit betekent dat D66 voor de aanbesteding nog eens wil nadenken over nut en noodzaak van de westelijke rondweg, komen bedrogen uit. ,,Wij leggen ons neer bij een project dat democratisch tot stand is gekomen,’’ legt D66 lijsttrekker Marc de Droog uit. ,,Dit gaat al ver terug. Het proces is goed verlopen, hoewel de weg ook anders had kunnen lopen.’’ Het standpunt van de Democraten gaat vooral over toekomstige situaties. ,,Ons verkiezingsprogramma ziet erop dat er bij dit soort projecten momenten kunnen ontstaan waarin nut en noodzaak getoetst moeten worden. Dat betekent niet dat we dat meteen voor bestaande projecten willen doorvoeren. Dat zou voor komende projecten wel het geval kunnen zijn, zodat daar ook bestuurlijk op gebouwd kan worden.’’ Wat de Democraten betreft, verandert er dus niets aan hun standpunt over de westelijke rondweg in Amersfoort. 

Nog moeilijker maakt de provinciale fractie van GroenLinks het zichzelf. In het verkiezingsprogramma kiest GroenLinks voor een principieel groen standpunt. ,,Meer asfalt trekt meer auto’s aan. Als fiets en openbaar vervoer een flinke impuls krijgen, is daar ook helemaal geen behoefte meer aan’’, schrijft de partij. ,,Wij zijn daarom tegen de door het Rijk geplande verbreding van de A27 bij Amelisweerd, de westelijke ontsluiting bij Amersfoort en plannen voor de N233 bij Veenendaal-oost. Voor deze projecten zien we betere oplossingen. Daarmee wordt bovendien de kap van duizenden bomen voorkomen en houden we waardevolle natuur in stand.’’ Dat er intussen bij Amersfoort al begonnen is met de kap van de eerste 1500 bomen en dat GroenLinks in zowel de colleges van Amersfoort als de provincie Utrecht zit en daarmee bestuurlijke verantwoordelijkheid draagt - ook voor de westelijke rondweg - is de makers van het GroenLinks verkiezingsprogramma voor het gemak wellicht ontschoten…. 

Tot slot 

Wellicht helpt het om in de wirwar aan verkiezingsprogramma’s om de deelnemende partijen tot slot in enkele woorden te karakteriseren. De VVD als de partij van de doeners en de mobiliteit, D66 als partij van de energietransitie en Europa en het CDA als de partij van de landbouw en draagvlak. De PvdA als partij tegen een tweedeling in de samenleving en voor betaalbare woningen. De PVV de partij tegen Islam en tegen energietransitie. De SP als de partij van solidariteit en openbaar vervoer. GroenLinks als de partij van klimaatneutraal en circulair. De ChristenUnie van geloof en ruimtelijk rentmeesterschap. De Partij voor de Dieren als de partij voor dierenwelzijn en duurzaamheid. De SGP als de partij van bijbel en kleine kernen. 50 Plus als partij voor ouderen en goed openbaar vervoer. Denk als partij voor allochtonen en sociaal. U26 Gemeenten als de partij van lokaal en inspraak en het FvD als de partij van Baudet en tegen energietransitie.

Natuurlijk is zo’n karakterisering uiteindelijk ook arbitrair en persoonlijk. Maar misschien is het in verkiezingstijd een ankerpunt, een richtsnoer, op weg naar de verkiezingsdatum van 20 maart, ook weten we dat bij veel partijen daarna in snel tempo verschillen weer zullen vervagen op zoek naar het compromis: de gemene deler.

bijsluiter

Dit verhaal is mede mogelijk gemaakt door subsidie van het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek. 
(maak u bekend met uw volledige naam)

opmerkingen

Steun de Stadsbron!

U steunt ons met een gift via IDeal al met een bedrag vanaf 2 euro per artikel.

Draag bij!