Kent u die uitdrukking? Uit Chaos ontstaat iets Moois. Want dat het coronavirus wereldwijd chaos veroorzaakt, daar zijn we het allemaal wel over eens. Het legt systemen bloot en laat een pijnlijk tekort of een chronisch foutieve aanpak zien. Zoals dat je meer hebt aan goed opgeleid zorg- en verplegend personeel dan aan een blik managers open trekken. Dat de waarde van geld relatief is, gezondheid is er niet mee te koop het virus bepaalt wie leeft en wie sterft. Deze situatie laat zien hoe afhankelijk wij zijn als er geen of een vertraagde aanvoer is naar de supermarkt. Drie dagen en we zitten al zonder basale boodschappen en slaan we elkaar met toiletpapier om de oren.
Agenda’s staren ons leeg aan of de pagina’s laten alleen doorhalingen zien. Afspraken en bijeenkomsten gaan niet door. Bijna de helft van de beroepsbevolking werkt thuis. Veel wat een constante factor was en een invulling van je leven is nu niet meer zo vanzelfsprekend. De wereld lijkt wel stil te staan. Zorg maar voor jezelf. Een boodschap doen op anderhalf meter van de ander, een boswandeling maken, in je tuin of op het balkon frisse lucht opsnuiven. Dat zijn de meest dominante uitjes die we ons nog veroorloven. Het overgrote deel van de bevolking is op zichzelf teruggeworpen in een plotseling kleine wereld. Alleen, met zijn tweeën of als gezin met kinderen, die met de regelmaat van de klok gek van elkaar worden.
Is dat erg? Het is maar hoe je het bekijkt. Het geeft wel ruimte om eens stil te staan bij datgene waar we mee bezig zijn. Een cliché? Ja, ik weet het. Maar het is wel zo. Of je wilt of niet. En deze lockdown kan nog maanden duren. Vliegen en jagen hoeft ‘even’ niet meer. Om erachter te komen dat zonder dat ook alles gaat zoals het ging. Dat er ook nog iets anders is dan geld, aanzien en status najagen. Dat je ook in je eigen omgeving tot jezelf kunt komen, daarvoor hoef je niet naar Bali of een Thais eilandje. Dat je ook zonder die Amazon-troep en aanverwante artikelen kunt leven. Dat er nog steeds boeken bestaan en misschien heb je die elpee-verzameling en je oude platenspeler nog.
Feit is dat er ook een ander virus rondwaart. Die van saamhorigheid en creativiteit. Er wordt van alles bedacht om elkaar toch te ‘ontmoeten’ virtueel of op een afstand. Van een tafel voor het raam van je 90-jarige moeder tot online concerten. De consument ontdekt de groenteboer, de visboer, de kaasboer, de broodzaak en de slijter. Middenstanders die moeten opboksen tegen de supermarktreuzen en giganten. De natuur wordt herontdekt, we merken dat we het menselijk contact best wel missen. De post bezorgt meer kaarten, we bellen vaker naar onze geliefden, gebruiken Zoom, Skype of Facetime om elkaar te zien en te spreken. We zijn sociale wezens. Er ontstaan onverwachte initiatieven. Gedachten over hoe het ook anders kan nestelen zich in het universele geheugen. Uit chaos ontstaat iets moois.
Het is een tijd waar andere normen en waarden zich ontplooien en de overhand krijgen. Waar we anders tegen werk, geld, zekerheden, sociale contacten en gezondheid aan gaan kijken. Maar, aan deze crisis komt ook een eind. En dan? Dan gaat 95 % (ruwe schatting) weer zijn oude gangetje. En heeft 5 % daadwerkelijk iets geleerd van deze periode. Geeft niet. Het zaadje is gelegd. Tijdens de volgende crisis, die zeker komt en die de mensheid zelf creëert, zal dat zaadje verder ontkiemen en groeien. Om uiteindelijk tot volle wasdom te komen.